Биыл Кенжетілеу Доланбекұлының туғанына – 110 жыл. Осыған орай біз оның өмірдеректерін, еліне сіңірген еңбегін халыққа жеткізуді жөн көрдік.
Биыл Кенжетілеу Доланбекұлының туғанына – 110 жыл. Осыған орай біз оның өмірдеректерін, еліне сіңірген еңбегін халыққа жеткізуді жөн көрдік.
Кенжетілеу Доланбекұлы 1904 жылы Шыңғыстау тауының бөктерінде дүниеге келген. 1925 жылы ересектер мектебінде хат танып, кейіннен Семейдегі партия-кеңес қызметкерлерін даярлайтын курстан білім алған. Абай ауданының іргетасын қалаушылардың бірі болып, елде сауатсыздықты жою үшін күресіп, оқытушылық қызмет те атқарған. Атап айтқанда, К.Доланбекұлы Машан ауылдық кеңесінің хатшысы, мұғалім, аудандық оқу бөлімінің инспекторы, соңғы жылдары аудандық зат дайындау мекемесінде қызмет етті.
Шәкерім қажымен кездесу үшін Шақпақтағы саятқораға бірнеше рет барыпты
Ол сөзге шешен, білікті ел ағасы болды. Өзінің өмір тәжірибесімен, қариялардан естіп-көрген үлгісімен елді ынтымаққа, берекеге, еңбекке жұмылдырып, халқына сыйлы қария болған. Кенжетілеу Доланбекұлы 1929-1930 жылдары Шәкерім қажымен кездесуге Бақанас-Шақпақтағы саятқораға бірнеше рет барған екен.
«Абай мұражайының хабаршысы» ғылыми-танымдық журналының 2010 жылғы №1 (01) санындағы «Шәкерім – ақылды, ойшыл, философ» деген мақалада: «1926 жылы желтоқсан айында Семейдің губерниялық совпарткомында оқып жүріп, Жұбайхан Меңдібаев екеуіміз Шәкерімге хат жаздық. Кішілік жүзбен сәлем бере, ептеген сұрақтар қойдық. Сонда бізге қайтарған жауабы мынау» - дейді 1931 жылдан СОКП мүшесі, қазір Қарауыл ауылында тұратын Кенжекең.
«Келешектің жастары, рақмет жазған хаттарыңа, сендер мынаны ұғыңдар! Ұлы орыс халқының мәдениетіне көшіңдер. Орыс халқында мынадай адамдар болған: Ю.Лермонтов, Л.Толстой, А.Пушкин. Осылардың жазған еңбектерін оқып, ғылыммен шұғылданыңдар. Сонда сендер дүние танисыңдар. Өздеріңнің қатарыңдағы жастарды да осыған бейімдеп, тарта біліңдер. Келешектің кілтін ұстайтын жастар сендер боласыңдар. Менің әзірше беретін ақылым осы.
Бұл К.Доланбекұлына ғана айтылған сөз емес. Шәкерімнің көпшілікке, ертеңгі жастарға айтқаны талассыз. Шәкерім өз еңбектерін тек қана елінің өміріне сүйене отырып жазған» делінген.
Қажының баласы Зият пен Берлештің Қытай асып кетуі үшін астарындағы аттарын (Мырзалымен бірге) беріп, қоржынға азықтарын салып, астыртын шығарып салған да Кенжетілеу екен.
Толық нұсқасын "Алаш айнасы" сайтынан қараңыз