"Сіздер "Дүкен" десе, бұл жігітті киоскі екен деп қалмаңдар, бұл – Рамстор!"
Мына арада менің есімім туралы сөз болып қалған екен, негізі менің азан шақырып қойған атым – Дулат екен. Бірақ ата-анам кішкентай күнімнен еркелетіп "ДУкен" деп атап кетіпті. Сонымен Қытайда "ДУкен Мәсімхан" болып жүрдік.
1993 жылы Қазақстанға келгеннен бастап "Дүкен" боп кеттім. Газет-журналға атымды "Дукен"деп жазып берем, бірақ "Дүкен" боп шыға келем. Түзете-түзете, айтыса-айтыса, кейін тіпті шаршадым. Азан шақырып қойған ныспымды қайтарып алайын десем, Қытайға барып анықтама әкеліп, мұндағы құқық қорғау органдарымен соттасып, одан соң қолымдағы маған қатысты құжаттың бәрін өзгертуім керек екен... Ол қадамға да барар едік, алайда Шығыс Түркістан кезеңіндегі әдебиеттен кандидаттық диссертация қорғауыма және қазақстандық БАҚ-та арғы беттегі ағайындардың саяси-әлеуметтік жағдайы туралы жиі-жиі ашына жазып-айтқаныма байланысты, 1994-2008 жылдар аралығында туған өлкеме бару мүмкіндігінен мақұрым етілдім.
