Кәдімгі кескен ағаш – оқтаудың өзін Қытайдан тасимыз...

 Кешкілік үйге жету үшін Қалқаманнан әрі қарай таксиге отырамыз үнемі. Әрі кетсе 7-8 минуттық жол.

Содан бүгін такси аз болып, көңіл сыйса бәрі сияды деп, бір таксиге 6-7 адам тиеліп отырып алдық. Машина жүргеннен бастап шопыр әңгімесін бастады. "Кешеден бері бензин жоқ. Талон сұрайды, оны қарапайым таксиге кім біреді. Түрлері жаман, 150 теңгеге қымбаттатып тынады-ау" деді ол.

Осы сәтте жолаушының біреуі іліп әкетіп: "Өзбек құрлы жоқпыз. Олар бәрін өз тілінде жасап жатыр" деді. Тағы бір жолаушы: "Өстіп-өстіп Ресейге қосылып кетпесек жарар еді... Құдай сақтасын!" деді. Тағы бірі: "Ең болмағанда сіріңке шығара аламаймыз, неменесіне жыртыламыз" деді. Мен де қарап отырмай: "Сіріңкені айтасыз, кәдімгі кескен ағаш – нан илейтін оқтаудың өзін Қытайдан тасимыз ғой" дедім.

Материалдың толық нұсқасын "Алаш айнасынан" оқи аласыздар