01 тамыз 2014 | 16:06

Атамды қарттар үйіне өткізгім келмейді...

©Алаш айнасы иллюстрациясы

Құрметті «Алаш айнасы»! Менің сүйікті интернет порталыма айналған «Алаш айнасына» хат жолдауға бел будым. Мен «Отбасы – ошақ қасы» айдарын үзбей оқитын оқырманның бірімін. Бала тәрбиесімен үйде отырған аналарға таптырмайтын дүниенің біріне айналды. «Отбасы – ошақ қасы» айдарында әртүрлі адамдардың тағдыры жайында жазылған әңгімелерді үзбей оқимын.

Құрметті «Алаш айнасы»! Менің сүйікті интернет порталыма айналған «Алаш айнасына» хат жолдауға бел будым. Мен «Отбасы – ошақ қасы» айдарын үзбей оқитын оқырманның бірімін. Бала тәрбиесімен үйде отырған аналарға таптырмайтын дүниенің біріне айналды. «Отбасы – ошақ қасы» айдарында әртүрлі адамдардың тағдыры жайында жазылған әңгімелерді үзбей оқимын.

Көптеген оқырман оған өздерінің пікірлерін қалдырып, ой бөліседі. Мен де өзімнің пікірімді қалдырып отырамын. Қиналған жандардың орнына өзімді қойып, қатты қиналатын да жайым бар. Міне бүгін қолыма қалам алып, өзімнің басыма түскен ауыр жағдайды жазып сіздерге сырымды ақтарғым келіп отыр.

Мен оңтүстік өңірдің тумасымын. Оңтүстіктің тәрбиесіне қанық адаммын. Бала күнімізде ата-әженің тәрбиесін көріп өстік. Анам мен бір жасқа келген кезде жұмысқа орналасып кетті. Сол кезден бастап мені әжем қараған екен. Әжем бақуатты кісі болатын. Үйдің тірлігін де, мал жайғап, тамақ пісіріп те үлгеретін. Сондай-ақ, үйге келген қонақтарды да күтетін еді. Бой жеткен кезімізде әжем өзінің ақылын айтып отыратын. Көпті көрген кісінің нақыл сөздерін ойыма түйіп өстім.

Алғаш мектеп қабырғасын аттағанда қасымда әжем болды. Өзі мені мектепке апарып, сабақтан шыққанша күтіп отыратын. Осылай әжеме еркелеп өскен немеренің бірімін. Мен мектепті бітіріп жоғары оқу орнына түскен кезде әжемнің көп айтатын ақылының бірі «Қызым тұрмысқа шыққанда ата-енеңді сыйла. Олар да сенің жақындарың. Ақ сүт беріп аялаған анаңнан кем көрме. Үлкеннің бетіне келіп, бажылдасып отырма. Атаңды өзіңнің асқар таудай әкеңнен кем санама. Ата-анаңды сыйламасаң сөз бізге келеді. «Мына қызды қандай көргенсіз адамдар тәрбиелеген» деп айтады. Мен өлген кезде тұрмысқа шықсаң, мұндай сөздерді естіп жаным жай таппасы анық. Сенің сыртыңнан айтылған әрбір балағат сөз, маған келіп тиеді. Себебі, мен сені тәрбиеледім» дейтін. Осы айтқан сөздерді құлағыма құйып, жадыма сақтап өстім. Әжемнің айтқаны айдай келді. Әжем менің тойыма қатыса алмады. Мен екінші курста оқып жүргенде ауырып қайтыс болды. Өзі аздап мазасы қашып жүргенде «Құдайым-ау, төсек тартып көп жатқыза көрме. Балаларыма салмағымды салдырма. Төсек тартқызбай алағаныңа разымын. Ақылымнан адастыра көрме. Балаларымның алдында сыйымды қашыра көрме» деп жиі айтып отыратын. Әжемнің бұл сөзін естіген кезде, таңғалатынмын. Жас болғандықтан болар, ол кісінің айтқан сөздерінің түпкі мәніне зер салмаппын.

Материалдың толық нұсқасын "Алаш айнасынан" оқи аласыздар.