«Алаш айнасы» интернет басылымының «Отбасы – ошақ қасы» айдары ашылғалы бері оқырмандарымыздан көптеген хаттар келіп жатыр. Сол хаттардың бірінде баланы бесікке бөлеудің зияндары жазылыпты. Хат иесінің айтар ойымен келіспесек те сіздер ой қосар деген ниетпен материалды жариялауды жөн санадық.
«Алаш айнасы» интернет басылымының «Отбасы – ошақ қасы» айдары ашылғалы бері оқырмандарымыздан көптеген хаттар келіп жатыр. Сол хаттардың бірінде баланы бесікке бөлеудің зияндары жазылыпты. Хат иесінің айтар ойымен келіспесек те сіздер ой қосар деген ниетпен материалды жариялауды жөн санадық.
(«Алаш айнасы» редакциясы)
«Менің атым – Әлия. Жасым 29-да. Екі ұл, бір қыздың анасымын. Мен бүгін қалың көпшіліктің алдында үш баламды да бесікке бөлемегенімді жариялауды жөн санап отырмын. Себебі, біздің қазақ әлі күнге ескіліктің қалдығын қолданып, өз нәрестелеріне қиянат жасап келеді. Меніңше, ешбір адам баласы кіп-кішкентай қорғансыз сәбиге қиянат жасауға хақысы жоқ. Сондықтан да, балаларымды ағашқа матап тастауға, яғни бесікке бөлеуге қарсылығымызды ашық білдіруге тиіспіз. Неге дейсіз бе?
Бесік – көшпелі қазақ қоғамының бұйымы. Біз көшпелі дәстүрден айрылғалы бір ғасырға жуық уақыт өтті. Заман өзгергендіктен, салт-сана да жаңғыруы керек. Мәселен, бесікке бөлеудің зияны жайында көп адам біле бермейді. Егер де осы зиянды білгенде, бар қазақ бесіктен бас тартар ма еді деп ойлаймын.
Біріншіден, бесікке жатқан балаға ауа жетпейді. Денесін қымтап орап тастаған соң, сәбидің қаны еркін жүрмейді (Көшпелі қазақ қоғамы киіз үйді паналады. Ол киіз үй суық болғандықтан, бесікке бөлеу тиімді еді. Қазір ешкім де киіз үйде тұрмайтынын неге ескермейміз?).
Екіншіден, тұмшалап орап тастаған сәби қатты терлейді. Терлеген соң ол тері ауруларына шалдығады.
Материалдың жалғасын "Алаш айнасынан" оқи аласыздар.