17 ақпан 2014 | 20:56

Байқоңырды өз күшімізбен қашан игере аламыз?

©Алаш айнасы иллюстрациясы

Жаратушы иеміздің құдіретінде шек жоқ, жұмыр жердің кіндігін қазақ даласына орнатқан екен. Оның қыр-сырына қанық ғалымдар дәл сол жерге қазық қағып, ғарыш әлеміне самғайтын алтын ордаға айналдырды. Біз осылайша қаншама жылдар бойы кеуде соғып мақтанып келдік емес пе? Кеңестік тәрбие солай болды. Ол кезде Байқоңыр қазақтың жерінде орын тепкен дегенді тек сыбырлап айтатын едік-ау. Соған да шүкір еттік. Әрине, көңілде «Қазақ баласы қашан зеңгір көкке көтеріледі» деген сауал тұратын. Бірақ, ол арманға 40 жыл өткенде әрең қол жеткіздік. Бәлкім, басқа саясат та болған шығар. «Ғарыш саласының қыр-сырын үйреніп алар» деген. Әйтеуір, бізді ғарыш саласына алып келуге ешкімнің құлқы болған жоқ. Содан шығар, біз үшін бұл сала әлі күнге дейін жабық тақырыптың біріне айналып отыр. Қалың жұрт «Байқоңырды өз күшімізбен қашан игере аламыз» деген сауалдың түйінін тарқата алмай келеді. Шынында, біз оған дайынбыз ба? «Алаш айнасын» осы мәселе толғандырады.

Жаратушы иеміздің құдіретінде шек жоқ, жұмыр жердің кіндігін қазақ даласына орнатқан екен. Оның қыр-сырына қанық ғалымдар дәл сол жерге қазық қағып, ғарыш әлеміне самғайтын алтын ордаға айналдырды. Біз осылайша қаншама жылдар бойы кеуде соғып мақтанып келдік емес пе? Кеңестік тәрбие солай болды. Ол кезде Байқоңыр қазақтың жерінде орын тепкен дегенді тек сыбырлап айтатын едік-ау. Соған да шүкір еттік. Әрине, көңілде «Қазақ баласы қашан зеңгір көкке көтеріледі» деген сауал тұратын. Бірақ, ол арманға 40 жыл өткенде әрең қол жеткіздік. Бәлкім, басқа саясат та болған шығар. «Ғарыш саласының қыр-сырын үйреніп алар» деген. Әйтеуір, бізді ғарыш саласына алып келуге ешкімнің құлқы болған жоқ. Содан шығар, біз үшін бұл сала әлі күнге дейін жабық тақырыптың біріне айналып отыр. Қалың жұрт «Байқоңырды өз күшімізбен қашан игере аламыз» деген сауалдың түйінін тарқата алмай келеді. Шынында, біз оған дайынбыз ба? «Алаш айнасын» осы мәселе толғандырады.

Толық нұсқасын "Алаш айнасы" сайтынан қараңыз