14 қыркүйек 2014 | 18:18

Жігіт болсам да, балабақшада тәрбиешімін

Мені қыз мінезді, қылығы қызға ұқсайды деп жүргендер көп. Енді Құдай солай жаратқан шығар, оған пендесі қалай қарсы бола алады? Дегенмен жаман ойлап қалмаңыздар, жыныстық жағынан ешқандай ауытқушылығым жоқ. Ел қатарлы отбасым, ұл-қызым бар. Өзім сүйіп оқитын "Алаш айнасы" арқылы өмірімнен сыр шертіп көрсем деймін.

Мені қыз мінезді, қылығы қызға ұқсайды деп жүргендер көп. Енді Құдай солай жаратқан шығар, оған пендесі қалай қарсы бола алады? Дегенмен жаман ойлап қалмаңыздар, жыныстық жағынан ешқандай ауытқушылығым жоқ. Ел қатарлы отбасым, ұл-қызым бар. Өзім сүйіп оқитын "Алаш айнасы" арқылы өмірімнен сыр шертіп көрсем деймін.

Айтайын дегенім, бала кезімнен ерекшелеу өсіппін. Құрдастарым «ұшқыш боламын», «ғарышкер боламын» деп армандап жүргенде, мен «балабақшада жұмыс істеймін», «тәрбиеші боламын» дейді екенмін. Мұнымды әкем ерсі көріп: «балам, ер балаға лайық басқа да мамандықтар бар емес пе, тәрбиеші болу саған жараспас» дегенін талай естідім. Керісінше анам қолдап: «істесе несі бар, ол да жақсы мамандық» деп көңіліме медеу беріп қоятын. Ол кісінің өзі балабақша меңгерушісі болып ұзақ жыл еңбек етті. Ақыры жүрекке әмір жүрмейді дегендей, мен де педколледжді «балабақша тәрбиешісі» мамандығы бойынша бітіріп, Оралдағы балабақшалардың біріне жұмысқа орналастым. Әрине, алғашқыда бәрі қызық көрді. Себебі балабақшада жұмыс жасайтын тәрбиеші ер-азаматтар көп емес. Нәзікжандыларға көз үйренгендіктен болар, ер адамға тосырқай қарайды барлығы. Дегенмен бара-бара оған ешкім мән бермейтін болып алды.

Мен, негізі, ер адамдар бала баға алмайды дегенге намыстанып, тәрбиеші болып кеттім. Қазір екінші санаттағы тәрбиешімін. Жұмыс жасап жүрген мамандығым бойынша көп ізденемін. Кітапханаларға, өзге балабақшаларға, қосымша біліктілік арттыру курстарына барып, өзімді жетілдіруге көп көңіл бөлемін. Тәрбиеші болу үшін, ең бастысы, баланы жақсы көру керек. Олардың ағы мен қарасына қарамай, сәбилердің бәрін бірдей жақсы көре білген адам ғана тәрбиеші бола алады. Жылап келген баланы жұбатып, жақсы көңіл күймен алып қаламын. Ата-аналар өздері таңғалып жатады. Кейде жылап, балабақшаға бармаймын деп келген балалар, енді үйлеріне бармаймын деп қиғылық салады. Тамақ жемей отырған балаға сол ботқаны сызып сурет салып береміз. Сонда бала тамақты қызығып жейді

Материалдың толық нұсқасын "Алаш айнасынан" оқи аласыздар...