27 қазан 2014 | 09:56

Жұбайымды түнгі клубта жолықтырдым

www.rutraveller.ru

Адам өмірі әртүрлі өрбиді екен. Сол секілді менің де өмірім өз арнасына қарай мені ағызып алып кетті. «Алаш айнасын» мен үзбей оқимын. Әсіресе, «Отбасы – ошақ қасы» айдарының тұрақты оқырманымын. Бұл айдардағы адамдардың өзегін өртеген өмірлерін қызыға оқимын. Себебі, менің тағдырыма ұқсас адам табылар ма екен деп қараймын. Сірә, менің көргенімді, менің кешкенімді әлі ешкім де басынан кешіп көрмеген болар.

Адам өмірі әртүрлі өрбиді екен. Сол секілді менің де өмірім өз арнасына қарай мені ағызып алып кетті. «Алаш айнасын» мен үзбей оқимын. Әсіресе, «Отбасы – ошақ қасы» айдарының тұрақты оқырманымын. Бұл айдардағы адамдардың өзегін өртеген өмірлерін қызыға оқимын. Себебі, менің тағдырыма ұқсас адам табылар ма екен деп қараймын. Сірә, менің көргенімді, менің кешкенімді әлі ешкім де басынан кешіп көрмеген болар.

Сіздерге түсінікті болу үшін өткен өміріме де тоқтала өтейін. Менің бала кезден мінезім тұйық болды. Ішімдегіні тап деп, сырымды ішіме бүгіп отыра беретінмін. Біреумен ренжісіп қалсам да, өзім іштей жылап көз жасымды сығып аламын. Жоғары оқу қабырғасын бітіріп, қолымызға диплом алған кезде, құрбыларым әсем қала Алматының төрінде орналасқан түнгі клубтың біріне баруға ұсыныс жасады. Бірақ, мен осы уақытқа дейін түнгі қаланы тамашаласам да түнгі клубқа бас сұғып көрмеппін. Себебі, мен ауылдың қарапайым қызымын. Ата-анамыз қалаға оқуға кетер алдында, «түнде қыз бала қыдырмайды, шошаңдамай үйде отыр. Сабағыңды оқы» деп санама құйып жіберсе керек. Содан болар, студент кезде құрбыларым түнгі клубқа кеткен кезде мен сытылып жатаханада қалып қоятынмын. Сенсеңіз, осы. Жұрттардың түнгі қаладағы түнгі өмір «сыйлайтын» түнгі клуб табалдырығын аттаудың да сәті түсті.

Материалдың толық нұсқасын "Алаш айнасынан" оқи аласыздар