08 тамыз 2014 | 12:10

Орыс спортшыларының нанын тартып алған Ғұсман

©Алаш айнасы иллюстрациясы

Алғашқы жаттықтырушысы әкесі болыпты

Алғашқы жаттықтырушысы әкесі болыпты

Бүгінгі жастарда «Ғұсман Қосанов несімен ұлттың есінде қалды?» деген сауал туындауы мүмкін. Сөздің шыны керек, Қазақстан жеңіл атлетика мектебінің тарихы тым тереңде десек те, көп жыл бойы халықаралық ареналарда ел намысын өзге ұлт өкілдері қорғап келді. Оның үстіне, қоғамда «қазақ жүгіруге емес, күресуге бейім халық» деген ұғым қалыптасқан болатын. Міне, Ғұсман Қосанов - осы ұғымды түбегейлі теріске шығарған аяулы азаматтарымыздың бірі.

Атақты желаяқтың туған қарындасы Нағима апайдың қолжазба деректеріне сүйенсек, олардың әкесі Ситтық Ықыласұлы соғыс басталысымен 1941 жылы өз еркімен майданға кеткенде, аналары Бибінұр қатты науқастанып, 1942 жылы қайтыс болады да, бар ауыртпалық Ғұсманның нағашы әжесі Кәкімнің мойнына түседі. 1943 жылы Ситтық Ықыласұлы ауыр жарақаттанып елге оралады. Артынша колхозда бригадир болып еңбекке араласады. Ғұсманның өзі туралы жазған «Жеңіске жол» автобиографиялық кітабында мынадай жолдар бар: «Атың өшкір соғыс менің және құрдас- тұстастарымның ең қымбат қазынасы – балалық бал дәуренімізді тартып алды. Біз таңды таңға ұрып, егістіктен масақ теретін едік. Бұл ауыр тұрмыс бізді шынықтырды...». Ғұсманды көзі көргендердің айтуынша, ол кісінің бірінші жаттықтырушысы әкесі Ситтық болыпты. Әкесі Ғұсманға арқанды ұстатып, өзі атпен желіп, ал ұлы қасында жүгіріп отырады екен.

Нағима апаның естелігіне оралсақ, «Бәріміз Изатолла ауылындағы жетіжылдық қазақ мектебінен білім алдық. Ғұсман ағамыз өте елгезек еді, әрі спортқа ерекше ден қоятын. Мектепте оқып жүргенде спортпен шұғылданып, Новопокровка ауылында өтетін мектеп оқушыларының спартакиадасында жүгіруден үнемі бірінші орыннан көрініп жүрді», - дейді.

Материалдың толық нұсқасын "Алаш айнасынан" оқи аласыздар.