+7 (777) 001 44 99
Қазақша
Русский
English
Тағдырдың басқа салғанынан ешқайда қашып құтыла алмайды екенсің. Жас кезімізде көп нәрсенің байыбына үңіліп те қарамаған екенмін. Жас ұлғайған сайын артыма қайырылып, «қайран жастық шақ-ай» деп күрсінгеннен басқа амал қалмайды. Менің сүйікті итерент порталыма айналған «Алаш айнасына» хат жолдап отырмын.
Тағдырдың сынына ұшыраған жанның бірімін. Бір күннің ішінде отбасымның ойраны шықты. Он екі жыл отасқан, сүйіп қосылған жарым маған опасыздық жасады. Төрт баламмен шырылдатып бір күнде ашынасының соңынан еріп кете барды. Еңіреп, жылап, шырылдап қалған балаларына да қайрылмады.
Менің басымнан өткен оқиғаны оқып шығып, мүмкін сайтқа жариялайтын шығарсыздар. Әрине, жарық көріп оқырман қауымға жеткенін қалаймын. Себебі, қазағымның мен секілді арыстай азаматтарының қиналғанын қаламаймын. Менің басымнан өткен қателік оларға да сабақ болса екен.
Балаларым болса өсіп келеді. Алды мектепке барады. Сол себепті де, үй салуға кірістім. Екі күн қатарынан жұмыстамын қолым қалт етсе болды үйдің құрылысын салуға кетемін. Сөйтіп, үй саламын деп үйдің бетін де көрмей кеттім.
Әйелім маған көмек болсын деп ол да жұмысқа орналасты. Жеке-меншік бір фирмада ұзаққа жолға шығатын камаздардың кестесін жазып отырады. Балаларым бір-біріне қарап, үйге барғанда біздің жоқтығымызды білдірмей отырады. Шынымды айтсап апталап, кейде айлап әйелімді көрмейтін болдым. Көктемнен қара күзге дейін осылай жүрдік.
Күн суытқанша үйді тұрғызып алдым. Тек ішіндегі жұмыстары ғана қалды. Жұмыстан кейін сонда барып оны-мұны жасап шаршап түннің бір уағында үйге жетемін. Тамағымды зорға ішемін де төсегіме келіп құлаймын. Шаршап тәтті ұйқыға кеткен кезде әйелім қасыма келіп, мені аймалай бастайды.
Материалдың толық нұсқасын "Алаш айнасынан" оқи аласыздар.
