Өзімді қоқыстан утопия іздеп жүргендей сезінемін. Әдебиет күннен күнге жезөкшеге ұқсап бара жатыр. Ол ортада бәрі сатылады. Ар да, ұят та, намыс та... Әдеби ортадан жезөкше бейнесіндегі (еркегі бар, әйелі бар) адамдарды жиі көрем. Әділдік, тазалық олардың табандарында тапталып жатыр... Олар үшін ар мен ұяттың құны жоқ. Біздегі әдебиеттегі сатқындық пен екіжүзділікті, аярлықты әңгіме етудің өзі жиіркенішті...
Facebook желісіндегі парақшасынан алынды