+7 (777) 001 44 99
ПОДЕЛИТЬСЯ
Ауылымыздағы жұрттың ғаламторға қол жетіп, қазір кешкісін жігіттер жиылып "Алаш айнасы" порталындағы небір әңгімелерді талқыға салып, ермек ететін болдық. Қарап отырсам, біздің ауылда болған оқиғаларға ұқсас жайттар да көп екен.
Ауылымыздағы жұрттың ғаламторға қол жетіп, қазір кешкісін жігіттер жиылып "Алаш айнасы" порталындағы небір әңгімелерді талқыға салып, ермек ететін болдық. Қарап отырсам, біздің ауылда болған оқиғаларға ұқсас жайттар да көп екен.
"Естімеген елде көп" демекші, жұрт естімеген, жаға ұстатарлық оқиғалар көп жазылып жатыр интернет порталда. Сондай әңгіменің бірін мен де бүгін сіздермен бөліспекшімін.
Мен қалада тұрған адаммын. Отбасым дұрыс болмай, үй-күйім болмағандықтан, ауылдағы әке-шешемнің қолында тұрып жатырмын. Мен ауылға келсем, ауыл орталығында мешіт құрылысы басталғалы жатыр екен. Имам өзімнің кластасым еді.
– Пәлі, «бітер істің басына жақсы келер қасына» демеп пе еді?! Құрылысқа қатыс. Мешітті өз қолыңмен сал. Еңбекақы болады өзіңе. Сауабын да аласың, жолың ашылар, – деді ол арқамнан қағып.
Ақша кімге артық болған? Оның үстіне, мешіт – Алланың үйі. Шынымен де, шапағаты тимей ме? Осындай оймен білек сыбанып жұмысқа кірістім. Имам кластасым – Нұрлан сөзуар адам. Күндіз жанымызға келіп, небір әңгіменің тиегін ағытады. Айтқанда, өзге имамдар құсап уағыз айтпайды. Алматыға бара жатқанда пойыздың ішінде қандай қыздармен танысқанын, ол қыздардың дене мүсіндері қандай екенін – түгін қоймай сипаттайды. Қысқасы, әйелдер тақырыбы десе, «жандырып» тұрып айтады.
Материалдың толық нұсқасын "Алаш айнасынан" оқи аласыздар...
