Көңілдес пен МАИ
Оқымағанның кесірі-ау. Заман көшінен ылғи қалам да жүрем. Кез келген жаңалық, кез келген өсек мені айналып өтіп кетеді. Кейде бір ұйқы кешігіп жатқанда әйелімнен әлдене естіп қалам. Оның өзін қазбалап сұрап алуға ми құрғыр аса жете бермейді.
Ерте жарықта ауылға барып, соғым сойып келейік деп, жан-жарымды, екі ұл, бір қызымды алып жолға шықтым. Қаладан ұзап шықпай-ақ МАИ қызметкері тоқтатты. Неден сасам? Құжат тастай.
- Жүргізуші куәлігіңіз!
- Міне!
- Техпаспорт!
- Міне!
- Сақтандыру...
- Міне!
Сөзін аяқтатпай тақ, тақ етіп тұрмын. Тағы да сұрай түссе екен деп.
- Көлікте кімдер бар?
Болмайтын жерде жын қысатыны бар. Сол құрғыр пайда бола кетіп:
- Көңілдесім бар. Демалып қайтайық деп сол...